Blunders en fraude van de gemeente Coevorden aangevuld met leugens van de provincie Drenthe en leugens van de Raad van State onderdrukten later mijn persvrijheid richting minister president mr dr J.P. Balkenende. Herhaalt de geschiedenis zich of wordt het nog erger. Het wordt nog veel erger, want de provincie Drenthe blundert en fraudeert nu ook en de uitspraak van de Raad van State toe te geven, dat zij eerder doelbewust in rechtelijke uitspraken hebben gelogen zal met ongekende zelfverzekerdheid tot nieuwe leugens leiden. Daarna zal de brenger van deze slechte boodschappen wederom valselijk in diskrediet worden gebracht. Welke valse bommen en granaten zij daar nu voor gebruiken wordt uitgelegd. Zij beginnen met wederom een valse aangifte van mr J. Buurman in de functie van veiligheidmedewerker van de gemeente Coevorden jegens mij, zie deze link waarmee repliek op dit frauderen wordt gegeven. Waar gaat dit hier over? In 1999 verdoezelde het hoofd Ruimtelijke ontwikkeling dhr. P. Leeuw en burgermeester mr. ing. B.P. Jansema van de gemeente Coevorden doelbewust een zienswijze van H.G. Beukeveld. Deze zienswijze, die op tijd in het kader van het bestemmingsplan Heege West 3 was ingediend, werd hierdoor ten onrechte niet in de gemeenteraadsvergadering van 14 december 1999 meegenomen. Na deze zienswijze dood te hebben gezwegen, werden alle paparassen over het bestemmingsbesluit Heege West 3, zoals de wet verplicht, naar de provincie Drenthe verstuurd. Zo kwam aldaar ook de zienswijze van H.G. Beukeveld terecht met daarop de gemeente stempel van Coevorden, als teken van ontvangst. De provincie Drenthe verzuimde corrigerend richting de gemeente Coevorden op te treden, zoals de wet verplicht, door te melden, dat de gemeente Coevorden de zienswijze van H.G. Beukeveld niet in hun besluitvorming had meegenomen. Integendeel. Zelfs na de provincie Drenthe via een tweetal bedenkingbrieven attent te maken op het feit dat H.G. Beukeveld in het kader van het bestemmingsplan Heege West 3 een zienswijze had ingediend, die niet door de gemeente Coevorden was behandeld, ging de provincie Drenthe niet op deze klacht in en negeerde de provincie Drenthe in hun besluit eveneens de zienswijze van H.G. Beukeveld. H.G. Beukeveld kreeg van de provincie Drenthe een tweetal bevestigingen van ontvangst 1 en 2 van de twee bedenkingbrieven en twee verschillende antwoorden. Echter het bij wet verplicht antwoord van gedeputeerde staten Drenthe op een bedenkingbrief in het kader van een bestemmingsplan zat hier niet bij. Wederom in dit verband een wetsovertreding van de provincie Drenthe jegens H.G. Beukeveld. H.G. Beukeveld ging hierna in beroep bij de Raad van State en meldde de Raad van State het negeren van zijn zienswijze. Als antwoord aan de Raad van State meldde wijlen commissaris van de koningin dhr L.A. ter Beek schriftelijk in strijd met de waarheid, dat H.G. Beukeveld in het kader van het bestemmingsplan Heege West 3 geen brieven naar de provincie Drenthe had gestuurd. In de eerste uitspraak over het bestemmingsplan Heege West 3 meldde de Raad van State valselijk en in strijd met de waarheid, dat H.G. Beukeveld geen brief naar de provincie Drenthe had gestuurd en daardoor niet ontvankelijk was. Hierbij werd naar de brief van commissaris van de koningin L.A. ter Beek verwezen. Het liegend staatslid was hier dr J.C.K.W. Bartel. Tijdens het mondeling verzet, dat hierop volgde werd staatslid mr R. Cléton duidelijk gemaakt, dat de provincie Drenthe een tweetal bedenkingbrieven van H.G. Beukeveld had ontvangen, hem twee verschillende bevestigingen van ontvangst en twee verschillende antwoorden had gestuurd, waar het bij wet verplicht antwoord van gedeputeerde staten Drenthe niet bij zat. Kopieën van deze twee brieven, de twee bevestigingen van ontvangst en de twee antwoorden van de provincie Drenthe zaten als bijlagen bij de pleitnota over deze kwestie bij de Raad van State. Het staatslid mr R. Cléton is daarnaast tijdens de zitting door mij persoonlijk op deze bewijzen geattendeerd. Desalniettemin meldde het staatslid mr R. Cléton in strijd met de waarheid en de bewijzen, dat H.G. Beukeveld geen bedenkingbrief naar de provincie Drenthe heeft gestuurd en dus niet ontvankelijk is. Staatslid mr R. Cléton liegt hier even hard mee als wijlen commissaris van de koningin dhr L.A. ter Beek op papier richting de Raad van State heeft gedaan. Ter Beek misleidde de rechtbank, die zich dus graag liet misleiden. Hautain gedekt door rechtelijke uitspraken en in samenhang met banken, zoals bijv. de RABO en de ABNAMRO, werd de familie Beukeveld verder onder druk gezet om kavels in dit bestemmingsplan te moeten verkopen. Ook een onteigeningsprocedure werd gestart met burgermeester mr ing. B.P. Jansema en de burgermeester van Emlichheim (Duitsland) als directeuren van de exploitatiemaatschappij, die deze kavels moesten ontwikkelingen. Miljoenen euro’s Europese subsidies zijn hier naar toegegaan en daarna in diverse eigen broekzakken verstopt. Tegelijkertijd werden de grondeigenaren voor een appel en een ei in strijd met de Grondwet onteigend. Dit mislukte door hun blunders, doordat zij bij de gemeente Coevorden een verkeerd kavelnummer hebben genomen. Om later niet door de banken failliet te worden gemaakt, moest alsnog de grond in het betreffende bestemmingsplan veel te goedkoop aan de gemeente Coevorden worden overgedragen. Hiervoor hadden wij deze grond driemaal tegen een veel betere prijs kunnen verkopen ware het niet dat de gemeente Coevorden steeds medewerking geweigerde. Na de kavels te hebben moeten verkopen probeerde de gemeente Coevorden een sloot te verdoezelen, die voorheen altijd bij de verkoop betrokken was geweest. Na hen hier op te hebben geattendeerd, weigerde de gemeente Coevorden deze sloot te kopen en heeft de gemeente Coevorden deze sloot niet gekocht. Beredeneerd is dat deze sloot niet in Nederland en niet in Duitsland doch wel in Europa ligt en dus een nieuwe soevereine staat vormt, thans met de naam EuroStaete. De gemeente Coevorden negeerde deze soevereine staat en wilde hier illegaal en tegen de wil van de eigenaar een weg over aan leggen om hiermee andere Europese subsidies veilig te kunnen stellen. Door minister president mr dr J.P. Balkenende per brief te attenderen, dat door blunders van de gemeente Coevorden deze situatie was ontstaan en dat het aanleggen van deze weg in het buitenland gelegen werd geweigerd, besloot de overheid de brenger van deze slechte boodschap in diskrediet te brengen door hem valselijk van het bedreigen van minister president mr dr J.P. Balkenende te beschuldigen en hem daarvoor in de politiecel op te sluiten. Bij een aangifte van bedreiging kan alleen de bedreigde een klacht indienen en dit indien op eigen persoon heeft niet plaats gevonden. Om dit heikel euvel te omzeilen zou hij nu de gehele infrastructuur van het Europark op willen blazen werd toen in de kranten geschreven. Deze valse aangifte kwam van mr J. Buurman een veiligheidsmedewerker van de gemeente Coevorden, die het niet zo nauw met de waarheid en werkelijk nam en neemt. Ook dit feit werd valselijk door de overheid en de pers en weer later door het gerecht sterk uit zijn verband gerukt. Vanuit de politiek moest de boodschapper hangen en daar zorgden in samenspraak met het onafhankelijk gerecht op basis van de niet aanwezige trias politica de politiek en het gerecht wel voor. Thans herhaalt deze misselijkmakende ambtenaar dezelfde procedure door wederom met een valse aangifte te komen. Dit keer vanwege vermeende smaad waardoor hij een jaar geleden zijn functie niet naar behoren heeft kunnen uitoefenen. Deze valse aangifte getuigt noch van urgentie of importantie doch van collusie tussen diverse overheidsorganisaties. Via de pers met als onbetrouwbare bron het ANP, dat altijd met de overheid meehuilt en liegt, werden bij de valselijk beschuldiging van het bedreigen van minister president mr dr J.P. Balkenende de volledige naam, het beroep en de werkplaats genoemd van de briefschrijver. Het valselijk zwart maken van de boodschapper ging zover, dat hij door de rechtbank Assen op valse gronden zonder een wet te hebben overtreden tot een taakstraf van 100 uur werd veroordeeld voor de mogelijke feiten, die zich alleen in het buitenland zouden hebben kunnen afgespeeld, als de gemeente Coevorden aldaar verder met zijn wetovertredingen door zou gaan. In hoger beroep werd door het gerechtshof Leeuwarden hier een voorwaardelijk gevangenisstraf van 6 weken met een proeftijd van 2 jaar van gemaakt. Ook het gerechtshof Leeuwarden negeerde compleet het feit, dat zij als rechters niet bevoegd waren om over zaken, die zich eventueel in het buitenland zouden kunnen afspelen, te mogen oordelen. Aldus veroordeelden zij in strijd met de Nederlandse Grondwet en het Europese Handvest de brenger van de slechte boodschap. Het verwijt van de rechtbanken was, dat ondergetekende in Nederland deze brief met een “bommelding” (geschreven werd te oefenen met het verbranden van kunstmest en suiker, wanneer de gemeente Coevorden met zijn wetovertredingen op zijn grondgebied in het buitenland door zou gaan) aan minister president mr dr J.P. Balkenende gericht op de post had gedaan, waarin zij en niet de minister president dachten te kunnen lezen, dat ondergetekende minister president mr dr J.P. Balkenende bedreigde. Deze leugenachtige beschuldigen kwamen o.a. van de officier van justitie van het OM Assen mevr. mr G.C. Bruins-Slot en van mevr. mr S.H.G. du Fossé van het OM Leeuwarden, die nu bij de rechtbank Assen in opleiding tot rechter is, waarbij geldt ons helpt ons. Luister deze video af en u hoort haar gruwelijk feitenrelaas, waarvoor ik via de politiek (bij complete afwezigheid van de trias politica, want die geldt niet in Nederland en die heeft nog nooit in Nederland gegolden) moest worden gestraft. Het lijkt dus verdomd veel op de praktijken in Italië en bijv. Colombia. Via deze link is de gehele zitting bij het gerechtshof te Leeuwarden te volgen. Deze officier van justitie (mevr. mr S.H.G. du Fossé) dacht tevens de bevoegdheid te bezitten over de soevereiniteit van staten te mogen oordelen. Zat zij nog niet op de stoel van de rechter, al scheelde dat in Leeuwarden niet veel, wederom onbevoegd eigende mevr. mr S.H.G. du Fossé zich het recht van de regering toe om staten wel of niet te mogen erkennen. Een taak die geen enkele rechter in Nederland bezit. Laat staan een officier van justitie (mevr. mr S.H.G. du Fossé), die nu rechter wordt en overduidelijk de innige verstrengeling van de staande en zittende magistraten weergeeft. Op mijn opmerking dat de rechters te Leeuwarden ook niet bevoegd zijn te mogen oordelen over zaken, die zich in het buitenland zouden kunnen afspelen, werd door de rechtbank bewust niet ingegaan. Integendeel in strijd met de waarheid en werkelijkheid werd doelbewust voorgedaan alsof alles zich in Nederland heeft afgespeeld. EuroStaete zou dan via deze beredenering in Nederland moeten liggen. Niets is minder waar. Zes weken voorwaardelijke gevangenisstraf met een proeftijd van 2 jaar voor het in Nederland op de post hebben gedaan van een brief zonder bommelding aan minister president mr dr J.P. Balkenende met het bericht dat een weg over EuroStaete niet mag worden aangelegd, was het gevolg. Lang leve het gerecht. Op zaterdag 3 oktober 2009 hielden duizenden Italianen een protestactie tegen het vervalst zwartmaken van journalisten, die in Italië over onrecht en fraude schrijven en nu politiebescherming nodig hebben. Waar heeft de Italiaanse politiek deze tactiek van afgekeken. Ik denk dat Berlusconi dit trucje van zijn maatje mr dr J.P. Balkenende heeft afgekeken, die dit bij mij in 2006 bij EuroStaete toepaste. Hierbij was ik in Nederland niet het eerste en daarna zeker niet het laatste slachtoffer, die vervalst zwart werd gemaakt bij het aan de kaak stellen van frauderende overheden en dit met vervlast diskrediet moesten bekopen. Zie in deze Karel de Werd, Robert Hörchner, Micha Kat, vooral Ad van Rooij en de vele duizenden anderen.
|