Op dezelfde wijze als met de discotheek Lord Nelson start ook deze affaire met een bestemmingsplanwijziging. Eind september 1999 ligt een deel van het grensoverschrijdend industrieterrein Europark te Coevorden ter inzage. De familie Beukeveld heeft aaneengesloten aan beide zijden van de Nederlandse/Duitse grens enkele kavels grond in dit bestemmingsplan liggen en zij wil hierop met eigen middelen en grond precies op de grens een international congrescentrum met een ondergrondse parkeergarage en enkele kantoren realiseren.

Beukeveld senior dient hiervoor een zienswijze bij de burgemeester van Coevorden in. Bij deze zienswijze moet worden aangetekend, dat het hoofd Ruimtelijke ontwikkeling van de gemeente Coevorden, dhr P. Leeuw, deze zienswijze van te voren thuis bij de familie Beukeveld heeft gelezen en P. Leeuw dus drommels goed weet, dat deze zienswijze naar de gemeente Coevorden is gestuurd. Zie ook de gemeentestempel die op de zienswijze is gekomen. Dit kopie van deze zienswijze hebben wij van de provincie Drenthe gekregen alwaar deze in het dossier Europark Coevorden lag.

Deze zienswijze wordt door burgemeester Mr. ing. B.P. Jansema en het hoofd Ruimtelijke ontwikkeling (P. Leeuw) negen maanden lang in de onderste lade gestopt tot het bestemmingsplan Heege West 3 door de gemeente Coevorden en provincie Drenthe is goedgekeurd. Beukeveld krijgt dan op schrift het bericht van het hoofd Ruimtelijke ontwikkeling, P. Leeuw, dat vanwege het feit dat het bestemmingsplan is goedgekeurd het congrescentrum niet door kan gaan. Dat deze zienswijze bewust en met voorbedachte rade niet in de besluitvorming van het bestemmingsplan Heege West 3 is meegenomen is duidelijk. Vervolgens stuurt de gemeente Coevorden de zienswijze naar de provincie Drenthe, die ook bewust en met voorbedachte rade niets met deze vervelende zienswijze doet, dan deze dood te zwijgen.

Tevergeefs wordt over de behandeling van de zienswijze protest aangetekend bij de gemeente Coevorden, provincie Drenthe en later de Raad van State. Deze drie overheidsinstanties handelen daarbij in strijd met een groot aantal wetsartikelen en hanteren daarnaast de grove leugens.

De kroon spant hierbij de commissaris van de koningin dhr A.L ter Beek en in gelijke mate de Raad van State met raadslid dr J.C.K.W. Bartel. Relus ter Beek die in het kader van het negeren van de zienswijze twee brieven van Beukeveld krijgt en hiervan één zelf beantwoordt, schrijft aan de Raad van State geen brieven van Beukeveld inzake het bestemmingsplan te hebben ontvangen. Na de Raad van State persoonlijk beide betreffende brieven aan de provincie Drenthe te hebben getoond, naast hun twee bevestigingen van ontvangst, alsmede twee verschillende antwoorden op deze brieven, en de zienswijze met de gemeente stempel van de gemeente Coevorden erop meldt de Raad van State via Mr. R. Cleton dat Beukeveld geen brieven naar de provincie Drenthe heeft gestuurd en verklaart hiermee Beukeveld als niet ontvankelijk.

De Raad van State wordt vervolgens geattendeerd op het feit dat hun uitspraken niet voldoen aan artikel 121 van de Grondwet. De procedure mag dan opnieuw worden gestart, waarbij de Raad van State in de persoon van Mr. B.J. van Ettekoven drie maal liegt over het te laat betalen van de griffiegelden om daarmee drie zaken in de doofpot te houden. Dit is te voorbarig. Het tastbaar bewijs in de vorm van bankafschriften, dat wel op tijd is betaald, wordt hierbij door de Raad van State compleet genegeerd.

Met behulp van de soevereine staat EuroStaete wordt nogmaals verzocht alle rechtelijke uitspraken over de zienswijze in het kader van het bestemmingsplan Heege West 3 en de discotheek Lord Nelson leugen vrij te krijgen, zodat daarna Recht kan worden gesproken.

Nu heerst en bezeert nog altijd de leugen in het bestuursrecht. Daar moet maar eens een einde aan komen. Daarna wordt pas over verkoop van de overige kavels in het Europark onderhandeld.

EuroStaete en de familie Beukeveld zullen handhaven.

Home Heege West