EuroStaete, zijn ligging, ontstaan en bereikbaarheid | |
De initiatiefgroep van "Platform Herstel Rechtsorde" kwam op 19 april 2008 bijeen in het conferentiecentrum Dommeldal aan het Achterom 9a in Sint-Oedenrode. Deze vergadering betrof de inhuldiging van de eerste dertig leden als burger van de soevereine staat EuroStaete. Hierbij werden aan deze pioniers hun persoonlijk geregistreerde GuldenMark uitgereikt met een certificaat van echtheid. Zie de video met officiële uitreiking.
Scheikunde op zijn 'cocs'. Wanneer ik vroeger vlekken in mijn kleding had haalde mijn moeder er altijd een flesje TRI (tricloorethyleen) bij de drogist. Bij mij om de hoek in Kralingen werd een tijdje geleden een hele wijk afgegraven. Bodemsanering heette dat en het kostte de belastingbetaler 300 miljoen; toen nog harde florijnen. Wat dat met elkaar te maken heeft? Ogenschijnlijk weinig, maar ik kreeg een verhaal binnen dat me hierover aan het denken zette. Dat doe ik bij deze hardop en ik nodig je uit dit mee te beleven. Even terug in de tijd. In het biologielokaal hing een wandplaat waarop sterk uitvergrote bacteriën afgebeeld stonden. Die waren weer in families onderverdeeld. Coccen, en zo. Een onschuldig ogend druiventrosje bleek uiterst ziekmakend en heette streptococcen, als ik me goed herinner. Toen ik in het mailtje het woord coccoïden las, cocachtigen dus, ging ik aan longontsteking denken, maar dat bleek mee te vallen. De beestjes blijken onder meer TRI en andere chloorverbindingen af te kunnen breken tot iets waar wij geen last van hebben. Die chloorverbindingen zitten in de grond waar menselijke nijverheid heerste. Deze concentraties zijn soms zo hoog dat zij drinkwatergebieden bedreigen of andere ellende veroorzaken. Aldus gezaghebbende bronnen. In de vrije natuur is dit allemaal netjes geregeld. Er bestaat namelijk een oude bacterie, die overal op de wereld voorkomt en die alle chloorverbindingen, die in de natuur worden gemaakt afbreekt. Hierbij is in de natuur de aanmaak en afbraak in evenwicht. In de natuur hopen weinig chloorverbindingen zich dus op. De bacterie heet 'Dehalococcoïdes'. Dehalo duidt op de halogenen en andere chloorverbindingen waarvan hij het chlooratoom afbreekt om aan energie te komen. Wat opvalt is dat deze bacterie waterstof nodig heeft om adem te halen. Bij ademhaling denk je aan zuurstof. Meestal is dat ook zo en dan heet je in wetenschappelijke kringen aeroob. Bacteriën die geen zuurstof ademen heten dan anaeroob. Omdat die bacteriën niet tegen zuurstof kunnen zitten die vaak diep in de grond. Zo ook onze vriend 'Dehalococcoïdes'. Goed nieuws, zou je zeggen. Al dat afgraven en opslaan van gifgrond hoeft dus niet meer als we de natuur een handje helpen. Verschillende bedrijven als Biosoil hebben dit inmiddels in de gaten. Allerlei testinstituten en octrooibureaus hebben het er druk mee. Ademnood Kort samengevat: Als zich door menselijke activiteiten als textiel- of metaalfabricage grote hoeveelheden chloorkoolwaterstoffen in de bodem ophopen kan deze bacterie het opruimen niet meer aan. Dat komt enerzijds door een tekort aan waterstof in de bodem en anderzijds een tekort aan acetaat, dat deze bacterie ook nodig heeft om te kunnen groeien. Er zijn dus vier factoren nodig om dit proces in gang te houden:
Tot dusver probeerde men grote hoeveelheden voedingsstoffen aan de grond toe te voegen in de hoop dat andere bacteriën hier de waterstof en het acetaat uit maken waar 'Dehalococcoïdes' wel pap van lust. Maar zoals altijd wanneer we in levende processen ingrijpen blijft Finagle's Law (de Wet van Bedrog, vaak verward met de Wet van Murphy) van volle kracht en zijn de eindresultaten vrijwel onvoorspelbaar. Enerzijds omdat niet altijd de goede bacteriën in de grond zitten, die van deze voedingsstoffen waterstof en acetaat maken; en anderzijds omdat een groot aantal bacteriën in de grond ook met onze 'Dehalococcoïdes' concurreren om de beschikbare waterstof. Hierdoor krijgt deze te weinig binnen om te ademen en om chloorkoolwaterstoffen af te breken.
Een methode waarvoor door Gerard Beukeveld patent is aangevraagd is om op directe wijze voldoende waterstof en acetaat aan de bodem toe te voegen zodat alle vier de componenten in voldoende mate aanwezig zijn. Hiervoor worden via bodeminjecties of anderszins waterstof en acetaat aan de bodem toegevoegd, zodat de saneerder weet dat hier voldoende van in de bodem zitten. De saneerder stelt door meten en weten van tevoren natuurlijk vast dat op bepaalde plaatsen gevaarlijke concentraties van met name chloorethenen voorkomen. Omdat 'Dehalococcoïdes' de enige bacterie is die van PER (perchlooretheen) en TRI vier, drie, twee en een chloor verbindingen af kan halen om via monochlooretheen het veilige etheen te maken. We weten dus dat deze bacterie in de bodem zit als we monochlooretheen in de bodem aantreffen. De saneerder moet dan zorgen dat ook voldoende waterstof en acetaat worden aangeboden. Nu deze bacterie alle componenten voor zijn energie, groei en ademen aanwezig heeft kan de sanering met een zeer snel tempo plaats vinden. Proeven hebben hierbij aangegeven dat binnen een half jaar na start zeer hoge concentraties chloorverbindingen door deze bacterie compleet zijn afgebroken. Binnen een maand zijn reducties van 80 tot 90% te halen. En, niet onbelangrijk in economische en wetenschappelijke kringen, we kunnen dit resultaat veilig voorspellen.
Op plaatsen waar voor de textielreiniging en metaalbewerking fabrieken hebben gestaan of nog staan zitten veel chloorverbindingen in de bodem. Deze concentraties zijn soms zo hoog dat zij het drinkwatergebieden bedreigen. Versneld saneren is dan de enige remedie. Het direct aanbieden van de juiste supplementen voor de bacterie 'Dehalococcoïdes' is een snelle en goedkope remedie om _ voorspelbaar _ tot resultaat te komen.
Snel en goedkoop zijn in deze wereld niet altijd doorslaggevend. En voorspelbaarheid niet altijd gewenst. De mannen met de graafmachines willen hun machinepark niet te lang stil laten staan en als we het vandaag aan de dag over werkgelegenheid hebben bedoelen we vooral dat ons hightech machinepark aan de praat moet blijven. Daar hebben we tenslotte zwaar in geïnvesteerd en het moet boekhoudkundig natuurlijk afgeschreven worden. Als die bouwputten, hoge snelheidslijnen en opgebroken wegen zijn er rommelige getuigen van. Afbreken en weer opbouwen. De Rotterdamse dichter Eddy Elsdijk verzon er de term nieuwbraak voor. En talloze lobbyisten organiseren etentjes en bordeelbezoeken teneinde onze overheiddienaren op dit "profijtelijke" spoor te houden.
Zoals zo vele uitvinders en visionairs is de dr. Beukeveld er inmiddels achter dat onze economische werkelijkheid weerbarstig is. Hij heeft zijn uitvinding in licentie aan enkele grote aannemers aangeboden, die hier concurrentie van hun eigen methoden in zagen en niets met de nieuwe uitvinding van doen wilden hebben, want die is namelijk heel veel sneller en ook heel veel goedkoper. Gelukkig is een ander milieubedrijf bereid gevonden de methode via directe voeding verder te ontwikkelen en zijn tot dusver goede resultaten behaald.
Na deze vaderlandse start loont het wellicht de moeite over de grens te kijken. Bacteriën trekken zich weinig van landsgrenzen aan en chloorverbindingen hopen zich overal ter wereld geruisloos op. Op het soevereine EuroStaete wil men daar iets tegen doen en een gesprek met ons secretariaat kan de kennis over het verwijderen van voor de gezondheid schadelijke stoffen in het milieu efficiënt mogelijk maken. Wij hebben daarom alle regeringen van de 27 EU-lidstaten via hun ambassade in kennis gesteld van deze oplossing voor een groot milieuprobleem. Samenwerking is het motto. Testrapporten, resultaten van enkele praktijkproeven en verdere wetenschappelijke onderbouwing kunnen op verzoek getoond worden.
Centrale administratie van
EuroStaete
De reinigingstechniek als PDF-document en een analyse van de bodemverontreiniging in Zwolle waar giftige chloorverbindingen diffunderen door de PE-buizen van de drinkwatervoorziening.
Ambassades in Den Haag
Website: www.eurostaete.eu/ontchloren.htm
|